RRRauw!

April vorig jaar kocht jij een t-shirt. Zo’n hippe van het merk Diesel. ‘Only the Brave’ is hun slogan. Ik had het als modieuze ekster voor jou uit de rekken geplukt. Het shirt heeft op de voorkant zo’n creatief, halverwege afgescheurd logo waardoor de twee lettergrepen er afzonderlijk van elkaar uitspringen. DIE  en -sel. Dood etaleerde al maanden […]

RRRauw!

Morgen masseer ik voor het eerst weer buiken. Het vertrouwde is tegelijk vriend en vijand. Ook in het dagelijkse, gewone mis ik je het meest. En er zit nogal wat van dat ‘gewone’ in een uur, dag of week. Ik beweeg mee op een vast ritme van stilte, aandacht en zachtheid. Mijn magical morning routine draagt de […]

RRRauw!

Jou achterlaten in 2018 voelt als een vreselijk verraad. Alsof ik je laat vallen, dump, in de steek laat. Ik vond het al erg dat de tijd gewoon doortikte na 16 november. Dat jouw sterfmaand overging in een andere maand en het december werd. Het keer op keer vrijdag wordt en de weken mij steeds verder […]