Op jouw tweede sterfjaardag gaat het mis. De verbinding komt niet tot stand. Het lukt niet op facebook live voor te lezen. Ik verdenk Chiron de wounded healer die diepe wonden geneest en ervoor zorgt dat mijn rouw niet gezien wordt. Ik heb overigens zelf niets in de gaten en praat zeker twintig minuten tegen […]
24 augustus 2015 | We vieren jouw derde wereldreisverjaardag op Srilanka waar we in Unawatuna iedere avond hand in hand door Vuurvliegjesstraat lopen. Je wordt 47. Ik pak het vragen-aan-mezelf-schrift waarin ik regelmatig een casual gesprek met god voer en noteer de antwoorden die binnenvallen. Wat betekent thuiskomen voor mij? Geen gekke vraag, denk ik. […]
Ik sluit de deur naar ons leven in Arnhem. In 2013 zetten we hem samen op een kier. We ruimen ons huis leeg en verhuren het om twee jaar over de wereld te zwerven. 13 juli. Groot feest in de tuin. Lach en Zwaai, C&D, zingt iedereen wuivend mee op een customized versie van Blurred […]
Anderhalf jaar geleden sterft de liefde van mijn leven so far. We zwerven 15 jaar over de wereld, zijn schandalig gelukkig. Ons huis is verkocht. Ik geef op om te winnen. In 40 dagen tel ik af als hink-stap-sprong naar nieuw G E L U K. Dag 20 | halverwege countdown. Ik mis Rumoro en […]
Op jouw eerste sterfjaardag lees ik voor op Facebook. De geplande remembrance zeg ik af. Het lukt me niet voor familie, vrienden en dierbaren te staan. In onze huiskamer met ons verhaal voelt het samen. Jij en ik. Intiem zoals ik jou enkele dagen voor je dood heb voorgelezen. Na afloop huil ik tot ik […]
Monty is dood. Hij is 5 augustus ingeslapen. Ik kan niet meer thuis zijn. Alles doet pijn. De muren vuren een miljoen beelden op me af. Uit de gordijnen schudt een leven aan letters, woorden en zinnen op. In de tuin wiegt de wilg treurend mee op ons onvervuld verlangen. Negen maanden zonder jou. Mijn lieve […]
Het is rond. Ik heb een huisje-boompje-beestje oppas. In september schrijf ik op Rumoro. Ik breng mijn backpack naar Zeist. Je ouders rijden de dag erop al naar Spanje. Onderweg moedig je me aan met één van jouw favoriete nummers, ‘Hold On’ van de Alabama Shakes. Ik zet vol in en haal op iedere ‘Hold On’ […]
Na de lunch rijd ik uit Llanes weg omhoog naar Rumoro, het familiehuis in Asturias. Jij zit naast mij als gevoels-TomTom zodat ik intuïtief de weg naar boven kronkel. Ik schakel terug naar 1, draai links de laatste scherpe bocht in en zie Rumoro liggen. Op dat moment trekken duizenden gevoelsfragmenten als een magneet naar elkaar toe. […]
Donderdagavond fiets ik voor het eerst sinds jouw dood na zessen de deur uit. Mijn Missie: boekhandel Colofon. Onderweg zie ik ons plekje bij cafe Vrijdag, Così en Metropool bezet. Ik ontvlam licht omdat iemand jouw plek durft in te nemen en herhaal ‘colofon, colofon, colofon’ als mantra tot ik weer rustig ben. Voor het stoplicht […]