RRRauw!

Sinds een week zijn alle geiten terug op Rumoro. Pablo, de zoon van Ana Maria en Enrique, trekt met Ducche vroeg de bergen in om de cabras in acht uur naar de boerderij te wandelen. Ik kijk in de namiddag ongeduldig uit het raam om ze tegemoet te turen en luister aandachtig of ik het […]

RRRauw!

Wanneer ik een tour door mijn huis post, valt mijn oog op in a civil partnership. Ik kan me er niet toe zetten mijn status te veranderen. Wat is het Facebook alternatief. Widowed? Single? It’s complicated? Strikt gezien klopt weduwe natuurlijk wel alhoewel het in mijn oren teveel als damaged goods in plaats van dating […]

reizen, schrijven, rouwen

RRRauw!

Op de luchthaven van Rotterdam hoor ik mijn naam. Ik kijk achterom. Het is Amor, RRRauw! lezeres van het eerste uur. Ze vliegt naar haar ouders in Torrelavega op zo’n vijfenzestig kilometer van Rumoro en is zo verbonden met deze streek. Ik voel me niet Spaans, niet Nederlands, zegt Amor. Soms is het gewoon zo […]

1000 dagen rouw

RRRauw!

Duizend Dagen Dood. In de opslag graai ik tussen onze spullen alsof het de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf zijn. Ik herpak kleding, wikkel ons servies in bubbeltjesfolie en tape dozen dicht terwijl de Koele Kikker me bemoedigend toelacht. Op de onderste verhuisdoos staat D. Ik open hem nietsvermoedend en zie als eerste jouw […]

RRRauw! column Carina Wiegman

RRRauw!

Waar ben jij?! Ik heb de laatste jaren, maanden, weken zo het heen-en-weer dat jij uit beeld verdwijnt. Jij staat op een zijspoor, afgerangeerd van mijn gevoel. De eerste dagen in Asturias vlieg ik alle kanten uit. Ik ben te onrustig om tot stilstand te komen. Op de begraafplaats in Parres vraag ik jouw abuelos […]

17 jaar liefde

RRRauw!

In Bilbao woon ik opeens in de grote stad. De eerste nachten slaap ik nauwelijks, overspoeld door licht, beton en geluid. Ik ben onrustig want eigenlijk heb ik sinds vertrek van Rumoro, augustus vorig jaar, maar één missie. Ik wil terug naar de plek waar ik met dat eroderende verdriet gelukkig kan zijn. In Casco […]

RRRauw aan de Rijnkade

RRRauw!

Ik gooi mokkend de mandarijntjes-uit-blik weg omdat de verpakking ver over datum is. Jouw dood ben ik zat. En wanneer ik schrijf over jou en wij wil dat nog helemaal niet zeggen dat jij 15 jaar samen hetzelfde ervaart. 11 maart 2004 maak jij first contact. We schrijven een maand over ditjes en datjes, het […]

RRRauw!

Vandaag klinkt het startschot voor mijn vijftigste levensjaar, jouw laatste. Ik ben aspirant Sara en een flink eind op weg je te overleven. Jij trakteert op een feestontbijt met Moët & Chandon, een gebakje van Christiaan en het pakje met linten dat ik gisteravond zelf heb gestrikt. Uit de bedevaartsdoos haal ik de kaart die […]

RRRauw!

Op jouw tweede sterfjaardag gaat het mis. De verbinding komt niet tot stand. Het lukt niet op facebook live voor te lezen. Ik verdenk Chiron de wounded healer die diepe wonden geneest en ervoor zorgt dat mijn rouw niet gezien wordt. Ik heb overigens zelf niets in de gaten en praat zeker twintig minuten tegen […]

Rouw in Actie

RRRauw!

Sinds een maand pas ik op chateau et chat in Auty op twintig kilometer van Cefas, Wendy en de diertjes. Ik ben voor het eerst op een plek die niet herinnert aan samen-met-jou. De doos met altaarspullen, mijn bedevaartuitzet, ligt in de Punto inclusief de foto-waarop-jij-zo leuk-lacht en de verpakking mandarijntjes-uit-blik. Ik staak uit protest […]