Ik haal je in. Twaalfhonderdvijftig dagen na jouw dood. Vandaag overleef ik jou. Ik pak de verhuisdoos waarop ‘D’ staat en neem afscheid van jouw laatste kledingstukken. De sex-averte onderbroek met bloemenprint, jouw rode adidasjasje en het groene t-shirt van Protest. Alles gaat in de zak van Maximo. Ik bijt door en gooi Durga, het […]
Nu ik 50 ben en het (on)nodige meer en meer loslaat, me vrijmaak en loswoel uit jouw dood, wordt het fysieke steeds belangrijker. Niet zozeer de zorg voor maar daadkracht. Doen waarvoor je geboren bent. Misschien dat we met de jaren ontsnappen aan wie we denken te zijn – waar direct het licht op schijnt […]
Sinds een week zijn alle geiten terug op Rumoro. Pablo, de zoon van Ana Maria en Enrique, trekt met Ducche vroeg de bergen in om de cabras in acht uur naar de boerderij te wandelen. Ik kijk in de namiddag ongeduldig uit het raam om ze tegemoet te turen en luister aandachtig of ik het […]
Voor de eindsprint naar ’21 sta ik stil. 2020 is full speed, geniepig dicht tegen 2019 aangekropen. De twee jaren liggen als Duo Penotti tussen ons in. Ik sta op in het derde rouwjaar. We shall overcome. Ik houd van sprankelend licht lachend en blaas met plechtige zucht een handvol glitters weg. Drie voelt nu […]
Vandaag gaan jouw laatste maanden weer in. Ik heb een rouw rebound die ongekend schraal voelt en geen enkel geluid, contact of lichte trilling verdraagt. In de ochtend zet ik het raam open. Vanuit bed kijk ik uit over zee. De dag tussen de tijd is geweest, mijn strooitocht door Asturias volbracht. De leeuwenpoort brult […]
Je bent thuis. Ik heb jouw as naar Rumoro, het familiehuis in Asturias, gereden. Het is de plek waar we gelukkig zijn, ieder in een andere levensfase. Jij als peuter, kleuter en puber. Ik als bijna-vijftiger. Voor vertrek geeft de eigenaar van Bomboca in Arnhem nog twee heerlijke pasteis de nata mee. Ik rijd eerst […]
Ik ben in Groningen voor ‘my first party’. Het is anderhalf jaar geleden dat ik op een borrel ben met meer dan twee personen want jouw crematie telt natuurlijk niet mee. Rond middernacht stap ik verregend ons huis binnen. Ik drink verstandig water, dender in slaap en droom over jou. Jij staat op uit de […]
WEEK 1november Een week geleden ben je gecremeerd. De volgende dag zie ik je op de hoek bij café Vrijdag chillen. Van jou rest weinig fysiek bewijs. Behalve het plukje haar dat ik direct de eerste ochtend na jouw hemelvaart heb opgevraagd. Over zes weken haal ik jouw asbeker op. Dan keer je als Genie […]
RRRauw! ligt bij de drukker. Het is alsof ik je opnieuw ons huis uit draag. Ik verwelkom de wintertijd en sla de deur dicht voor de zomer. Met de klok terug keer ik van nature dieper in mijn hol. Ik houd van deze tijd van het jaar. De winkels liggen zo heerlijk vol binnenwereldfluf. Over […]